یکی از پرسش های رایج در ذهن کسانیکه تصمیم به انجام جراحی زیبایی بینی دارند استفاده از تامپون داخل بینی پس از جراحی است. کسانیکه سابقه جراحی زیبایی بینی در سال‌های دور را داشته اند خاطره بسیار بد و دردناکی از تامپون بینی پس از جراحی دارند که بویژه درد ناشی از خارج کردن تامپون مانند کابوسی در یادشان نقش بسته و حتی فکر کردن به آن با تداعی درد شدید و احساس ناخوشایند همراه است.
در افرادی که دچار انحراف بینی هستند در پایان جراحی و پس از اصلاح انحراف تیغه بینی جراح برای حفظ وضعیت جدید تیغه بینی باید غضروف ها را در محل خود ثابت نماید. در گذشته های نه چندان دور برای این منظور از تامپون استفاده می شد. تامپون نوعی پانسمان از جنس پارچه نخی مشابه گاز استریل است که باریک ولی بلند است و طول آن حدود ۷۰ سانتی متر است و با آغشته کردن آن با پماد تتراسایکلین برای پیشگیری از عفونت به رنگ زرد دیده می شود. این پانسمان حجیم را در هر طرف سوراخ های بینی قرار می دادند تا مانع از جابجایی غضروف ها شود.استفاده از تامپون با احساس ناخوشایند فشار در بینی و گاهی درد همراه بوده و با توجه به بسته شدن سوراخ های بینی تنفس از راه بینی را غیر ممکن می نمود، از طرفی هنگام خارج کردن نیز بسیار دردناک بوده و گاهی با کاهش فشار بیمار و شوک همراه می شد.
خوشبختانه در حال حاضر بجای تامپون از اسپلینت های داخلی استفاده می شود. این اسپلینتها از جنس ورقه های سیلیکونی بوده و بسیار منعطف هستند و خارج کردن آنها نیز بسیار آسان است. با توجه با باریک بودن اسپلینت ها امکان تنفس از راه بینی نیز وجود دارد. استفاده از اسپلینت های سیلیکونی در مواردی که انحراف بینی وجود دارد انجام می شود. در افرادی که انحراف بینی ندارند نیازی به استفاده از اسپلینت نیست و در این موارد در پایان جراحی از مش های کوچک در بینی استفاده می شود. مش های بینی کوچک بوده و حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر بوده و برای یک تا سه روز داخل بینی باقی می ماند. هدف از بکاربردن این مش ها جلوگیری از تجمع خونابه های جراحی و لخته شدن آن داخل سوراخ های بینی است تا دوران نقاهت راحت تری برای بیمار فراهم شود.
عدم استفاده از مش های فوق سبب لخته شدن خونابه داخل سوراخ های بینی شده که پاک شدن و جدا شدن این لخته ها ممکن است تا دو هفته طول کشیده و دوران نقاهت را برای بیمار سخت نماید.
